Africlowns tour 2017

“Positive Vibration”

Live if you want to live
(Rastaman vibration, yeah! Positive!)
That’s what we got to give!
(I’n’I vibration yeah! Positive)
Got to have a good vibe!
(Iyaman Iration, yeah! Irie ites!)
Wo-wo-ooh!
(Positive vibration, yeah! Positive!)

 

Zondag 22 oktober

 

Bijna iedere tour is onze laatste voorstelling bij de bewoners van Elvira Roata Village in Bronkhorstspruit. Op deze 9e Africlowns is de generale op deze, voor ons, vertrouwde plek. Na een klein uurtje arriveren we bij de toegangspoort, waar we onze namen doorgeven aan de portier. Onder het afdak, bij het hoofdgebouw, zit een groep bewoners al op ons te wachten. We begroeten bekenden en de anderen. Iedereen gaat gauw naar de zaal en er wordt in spanning op ons gewacht. We kleden ons snel om en hebben er zin in! Voor 100 bewoners, met een beperking, spelen we de generale. Het wordt een geslaagde voorstelling. De kleurrijke flamingo’s zijn direct populair. Iedereen is enthousiast. Voor de bewoners en voor ons was het een prachtige interactieve voorstelling.

 

Maandag 23 oktober

If you get down and you quarrel everyday,
You’re saying prayers to the devils, I say. Wo-oh-ooh!
Why not help one another on the way?
Make it much easier. (Just a little bit easier)

 

Vanmorgen kwamen Christi, en haar zoontje Joost, ons om 9.00 uur ophalen. Christi heeft dit jaar een heel groot deel van de tour geregeld. Samen rijden we naar de Yeovilleschool, Downstown in Johannesburg. De directrice Mrs Mente, van de school, ontvangt ons hartelijk. In de grote hal zitten al 500 kinderen te wachten. We horen de kinderen zingen en dit geeft ons veel zin om de voorstelling te spelen. In de lerarenkamer kleden we ons om.

Ondertussen komen Kim Ludbrook en Frank Trimbos, de 2 fotografen binnen. Met Kim is ook journaliste Nadine meegekomen. Zodra we klaar zijn en de flamingo’s hebben opgeblazen beginnen we met de voorstelling. 500 kinderen zitten vol verwachting te wachten op wat komen gaat. Het wordt een prachtige voorstelling voor 500 enthousiaste kinderen. Iedereen geniet! Na de voorstelling hebben we een pauze, Willem Hans wordt ondertussen geïnterviewd door Nadine. Christi, Kim en Frank hebben al prachtige foto’s gemaakt. Na de pauze zit de 2e groep van 600 kinderen op ons te wachten. Ook nu weer een dol enthousiaste groep. Ze zien voor het eerst van hun leven clowns! Er is veel interactie en de kinderen hebben groots plezier. Wij zijn tevreden met onze nieuwe voorstelling. Mrs. Mente is blij met de pennen voor haar leerlingen.

Na afscheid te hebben genomen van de Yeovilleschool rijden we naar Soweto. In Soweto hebben we op de Chris Haniroad afgesproken met Gerard. Ook Gerard heeft een deel van de Africlownstour 2017 geregeld. Gerard staat bij het tankstation op ons te wachten. Na elkaar begroet te hebben rijden we naar Christal Fountain kinderopvang in Pimville, Soweto. Ook hier worden we hartelijk ontvangen door de leiding van de opvang. Na schooltijd worden de kinderen uit de wijk opgevangen op het centrum en hier krijgen ze ook een maaltijd. Op het terrein wonen ook mensen met een beperking. De bewoners worden verzorgd door verpleegsters in opleiding. In het kantoortje van de manager kleden we ons om.

Voor 90 kinderen en een grote groep volwassenen spelen we de voorstelling. Het is prachtig weer en het is een intiem samenzijn op de binnentuin van het centrum. Jong en oud hebben genoten van de Africlowns en de interactieve voorstelling. Ook voor vandaag is ons doel bereikt….kinderen en volwassenen, die het zo hard nodig hebben, plezier en ontspanning te geven. Hun zware leven even laten vergeten en ze laten voelen dat ze het waard zijn om er te zijn. We geven alle bewoners een vrolijke ketting en voor de kinderen laten we strandballen achter. Met een goed gevoel rijden we terug naar ons verblijf in Johannesburg.

 

 

Dinsdag 24 oktober

Say you just can’t live that negative way,
If you know what I mean;
Make way for the positive day,
‘Cause it’s news (new day) – news and days –
New time (new time), and if it’s a new feelin’ (new feelin’), yeah! –
Said it’s a new sign (new sign):
Oh, what a new day!

Vanmorgen hebben we weer met Gerard afgesproken. We rijden, in een stoet van 4 auto’s (fotografen) naar Thembekile Day Care in Pimville, Soweto. Oma Puse (73 jaar) heeft in haar huis, 90 peuters en kleuters, onder haar hoede. Samen met 2 vrouwen heeft ze de zorg voor deze groep kinderen. De meeste kinderen maken direct contact met ons. Het is prachtig weer en we besluiten, onder het afdak, in de schaduw te spelen. Omdat de kinderen jong zijn en de ruimte niet te groot spelen we de voorstelling niet. We geven een muzikaal intiem samenzijn. Met alle kinderen maken we contact met sjaaltjes, dans en veel muziek. Alle kinderen doen vrij en blij mee! Onder de gekleurde lappen lopen we met de kinderen door de straat en dit is een prachtige afsluiting. Oma Buse bedankt ons hartelijk en vraagt of we snel weer komen.

Hierna rijden we, in een kleine 10 minuten, naar Boitumoile Day Care. Hier worden 22 kinderen opgevangen door Sara, ook zij heeft haar huis beschikbaar opengesteld voor peuters en kleuters. Sara heeft hulp van 2 andere dames. Voordat we ons verkleden krijgen we eerst prachtige liedjes te horen van de kinderen. Ze spelen een toneelstukje voor ons en 5 kinderen laten horen hoe goed ze woorden kunnen spellen. Na het hartelijke ontvangst kan onze voorstelling beginnen. De kinderen en leiding doen enthousiast mee met de show die interactief is in goede sfeer. We beloven terug te komen.

Onze lunch eten we op het Holiday Inn plein van Soweto. Christi verrast ons met smakelijke broodjes en drankjes. Zjimmy en Boy halen ons op en samen rijden we naar Kliptown. Tjimmy zal ons later een rondleiding door Kliptown geven. Deze rondleiding laat een grote indruk bij ons achter. Wat we hier zien en beleven is met geen woord te beschrijven en goed over te brengen aan belangstellenden in Nederland. Kinderen, volwassenen en bejaarden leven in aangrijpende omstandigheden. Door Bob Nameng, de oprichter van Soweto Kliptown Youth, worden we met gemeende blijdschap ontvangen. Moeder Busi is zo blij dat we er weer zijn, ze kan niet stoppen met omhelzen. Deze bijzondere oudere dame reist iedere dag een uur om kinderen en pubers te begeleiden voor een beter leven. Op de binnenplaats staan de stoelen voor het publiek al klaar en het ‘podium’ is mooi paars aangekleed. We praten bij, overhandigen Bob zijn Hollandse voetbalshirt en zien dat de gebouwen mooi geschilderd zijn. Het voelt goed om hier te zijn….we zijn thuis! Iedereen geniet van een te gekke voorstelling, waarin Puk al zijn energie ingooit. Puk rent voor zijn leven over het terrein heen, tot grote hilariteit van alle toeschouwers. Ons bezoek heeft voor Bob grote betekenis. Hij zorgt ervoor dat negatieve invloed niet, bij hem en het centrum, kan binnenkomen. En als het op momenten teveel voor hem wordt dan denkt hij aan de rode neus…..laugh…..stay positief. Bob is een Wereldse man die altijd bescheiden blijft. Hij is betrokken en belangrijk voor jong en oud. Zijn ontmoetingscentrum is een thuis in een onveilige omgeving.

Woensdag 25 oktober

Pickin’ up?
Are you pickin’ up now?
Jah love – Jah love (protect us);
Jah love – Jah love (protect us);
Jah love – Jah love (protect us).

 

Vanmorgen hebben we weer op de Chris Hani Road afgesproken. Christi en vriendin, Gerard en Jacqueline, en Kim zijn er al. We rijden achter elkaar naar het Barawanath Hospital. Frank arriveert iets later. Op het terrein van het 3e grootste ziekenhuis van de wereld staat de Philip Kushlicksschool . Voordat we het terrein op mogen worden alle auto’s gecontroleerd. De school is goed te vinden. Het is een prachtig schoon gebouw, waar 450 leerlingen, met een beperking, les en dagbesteding krijgen. In één van de klaslokalen kleden we ons om in gezelschap van de drie fotografen en een paar nieuwsgierige leerlingen. Ze zijn heel benieuwd wat er in onze koffers zit.

Op het grote podium spelen we voor de 450 leerlingen onze voorstelling. De kinderen zijn betrokken, dansen en genieten volop. Het is een vrolijk feest. Het plezier is groots! Voor iedereen is dit weer een bijzondere ervaring. Na de voorstelling krijgen we van de directrice een rondleiding langs bijna alle lokalen. Ook deze directrice hoopt dat we weer terug komen en vindt onze komst een goede therapie voor haar leerlingen.

We verlaten het ziekenhuisterrein en rijden door Soweto richting de ‘Grannies’ in het Lehay Mount Olive, Vencia. De Grannies worden opgevangen in het project van de The Orange Babies. Als we aankomen zitten er al 200 Grannies op ons te wachten. Omdat we ons niet hoeven om te kleden kunnen we snel beginnen. De Grannies hebben er zin in. Voor deze bijzondere groep ouderen staan, die een zwaar leven hebben (gehad), is even een traantje wegpinken. The show must go on! We maken samen plezier, gooien de heupen los en genieten van de muziek. Ook bij de Grannies is ons doel meer dan bereikt. We zijn dankbaar.

 

Donderdag 26 oktober

Rastaman vibration, yeah! (Positive!)
I’n’I vibration, yeah! (Positive!) Uh-huh-huh, a yeah!
Iyaman Iration, yeah! (Irie ites!) Wo-oo-oh!
*Positive vibration, yeah! (Positive!)

 

Goeie more. N nuwe dag ons het weer baie sin! Vanmorgen rijden we voor de 2e keer naar het Barawanath hospital in Soweto. Na controle van de auto’s rijden we naar de Bara Children Ward. Op deze afdeling liggen kinderen met kanker. Na ons omgekleed te hebben besluiten we in de wachtkamer te spelen. Hier zitten de kinderen en hun ouders te wachten op hun afspraak. De ruimte is ideaal om de kinderen en hun ouders even afleiding te geven. Iedereen ontspant en de heftige zorgen worden even vergeten. De Africlowns halen alles uit de kast en het interactieve samenzijn is intiem. Door de wachtkamer lopen de kinderen, vrij en blij, onder de gekleurde lappen. We zwaaien gedag en gaan naar de afdeling waar de kinderen op bed liggen. Onderweg geven we een privéconcert aan een van de jongens die met zijn moeder op het gras ligt. In de kamers geven we de kinderen de aandacht die ze nodig hebben. Puk laat sfeervolle saxmuziek horen. Ons bezoek is indrukwekkend en ook hier laten we mooie herinneringen achter…onze gedachten zijn bij de kinderen en hun ouders.

We verlaten het ziekenhuis terrein en rijden naar Little Rose, een dag en naschoolse opvang voor kinderen uit Soweto. De leiding komt ons direct hartelijk ontvangen. We gaan hier twee keer de voorstelling spelen, eerst voor de jongste kinderen (peuters en kleuters) en daarna voor de basisschool kinderen. Het is zonnig weer en we sluiten de voorstellingen af onder de kleurrijke lappen. Iedereen heeft plezier. Alle kinderen krijgen een Hawaï ketting, ze lopen tevreden naar huis.

Vrijdag 27 oktober

 

Pickin’ up?
Are you pickin’ up now?
Pickin’ up?
Are you pickin’ up now?
Pickin’ up? (Jah love, Jah love -)

 

Vandaag rijden we naar de Salvavione school in Brixon. Deze school bezoeken we voor de 3e keer. En ieder jaar worden we hartelijk ontvangen door de directrice Mandy Bailey. We starten met een Engelse kop thee met biscuit. Opvallend aan deze school is de creativiteit, overal hangen en staan kleurrijke werken van de leerlingen. De leerlingen wachten ons op in de grote hal. Het plezier is weer groot. De nieuwe voorstelling, met de flamingo’s, is verrassend voor de leerlingen en de docenten. De betrokkenheid is fantastisch. De directrice is blij met de schriften en pennen.

Na de lunch, rijden we naar het project Push,in Elodorado Park. Push is een dag- en naschoolse opvang. De kinderen zitten al vol verwachting op het terrein. We maken er weer een groot kleurrijk feest van. De kinderen lachen, dansen en zingen mee. Ook hier zien de kinderen voor het eerst clowns. En de grote verrassing, voor ons allemaal, is dat Marisa Gerards , de Nederlandse Ambassador er ook is. We zijn trots dat ze mee kan maken wat de kinderen met de Africlowns beleven. Marisa neemt de tijd en de rust voor de kinderen. Ze heeft oprechte belangstelling voor onze stichting. We sluiten de middag af, met muziek, onder de kleurrijke lappen. Natuurlijk loopt Marisa Gerards mee, onder de lappen, door de wijk. Het is mooi dat ze deze ervaring met de kinderen, de leidsters en ons deelt. Samen met Marisa genieten we van de kinderen die voor ons dansjes hebben ingeoefend. Speciaal voor ons in het oranje!

NL AMBASSADOR SA                                                                                                                                        @marisagerards

#Africlowns visiting SA putting a smile on the faces of these kids! Lovely initiative.

 

Zaterdag 28 oktober

Say you just can’t live that negative way,
If you know what I mean;
Make way for the positive day,
‘Cause it’s news (new day) – news and days –
New time (new time), and if it’s a new feelin’ (new feelin’), yeah! –
Said it’s a new sign (new sign):
Oh, what a new day!
Vandaag sluiten we onze 9e Africlownstour af bij Refilwe Community Project. Dit project ligt drie kwartier buiten Johannesburg. Het is twaalf graden kouder dan het deze week was. Na school en in het weekend worden de kinderen van het Township opgevangen in de dag- en naschoolse opvang. Omdat er geen ruimte binnen is spelen we onze laatste voorstelling buiten. De kinderen hebben dikke jassen en handschoenen aan. Ondanks de kou genieten ze van de vrolijke voorstelling. Er wordt gezongen, gedanst en vooral genoten.

Laughter wipes pain away!                                                                                                                                 Laughter heals!                                                                                                                                                Laughter drives pain away!                                                                                                                                      Laughter brings joy!     
Laughter brings hope!

– Bob Nameng

 

Heel graag bedanken we iedereen die onze stichting heeft ondersteund. Mede dankzij jullie support hebben we ook dit jaar weer veel kinderen en volwassenen, die vaak onder heftige omstandigheden leven, hun zorgen even laten vergeten. Wij zijn trots dat we ons doel weer hebben bereikt: zoveel mogelijk kinderen en volwassenen laten mee genieten van de Africlowns! De belangstelling, mede dankzij de vakkundige fotografen en de pers, waren overweldigend.

Willem Hans Elbrecht

Peter Vrinds

Jans Koopmans